Ο ΝΕΟΣ ΤΕΡΜΑΤΟΦΥΛΑΚΑΣ

Ο ΝΕΟΣ ΤΕΡΜΑΤΟΦΥΛΑΚΑΣ

Εκείνοι που θα γίνουν τερματοφύλακες αρχίζουν να φαίνονται από την πρώτη παιδική ηλικία. Είναι τα παιδιά που αντιδρούν γρήγορα στα ερεθίσματα, δεν φοβούνται να κάνουν βουτιές στη θάλασσα και το σώμα τους έχει καλή σχέση με τη γη, πέφτουν κάτω χαρούμενα και κυλιούνται στο χώμα. Στα πρώτα τους ομαδικά παιχνίδια με μπάλα, που είναι περισσότερο μίμηση του ποδοσφαίρου παρά κανονικό ποδόσφαιρο, κατευθύνονται μόνα τους στο τέρμα προσπαθώντας να αντιγράψουν τις κινήσεις του τερματοφύλακα που είδαν στην τηλεόραση ή στο γήπεδο.

Είναι σημαντικό σε αυτή την ηλικία να μην περιορίζεται η ελεύθερη σωματική έκφραση και να παραμένει ανεμπόδιστη η υψηλή (έτσι κι αλλιώς λόγω ηλικίας) κινητικότητα του παιδιού.

Στην αρχή της εφηβικής ηλικίας η έντονη σωματική ανάπτυξη και διαφοροποίηση προκαλεί σωματικές δυσαρμονίες που συχνά παράγουν κινήσεις ασυντόνιστες και κωμικές. Κοντά σ' αυτό οι πρώτες εφηβικές ματαιώσεις επιτείνουν τα άγχη και ο έφηβος χάνει την σιγουριά που είχε σαν παιδί. Τώρα είναι δουλειά του προπονητή να καλλιεργήσει την εμπιστοσύνη στον εαυτό του  νέου τερματοφύλακα και να του τονίσει την θετική του ταυτότητα (όχι μόνο την ποδοσφαιρική).

Γύρω στα 14 με 15 ο νέος ποδοσφαιριστής επανέρχεται σε μια κατάσταση σχετικής ψυχολογικής ισορροπίας. Είναι πιο προσεκτικός και συγκεντρωμένος, πιο συνεπής στην προπόνηση και στις ειδικές ασκήσεις ή καθήκοντα στην διάρκεια του παιχνιδιού, έχει (το σπουδαιότερο) διάθεση να βελτιωθεί και ο προπονητής πρέπει να εκμεταλλευτεί αυτά τα νέα δεδομένα και να τα τονίσει.

Ένας νέος κύκλος αρνητικότητας ανοίγει συχνά στην περίοδο της ύστερης εφηβείας. Ο έφηβος γίνεται επιθετικός, αισθάνεται ανικανοποίητος γιατί βλέπει πως απέχει από αυτό που θεωρούσε ιδανικό και κάτι τέτοιο συμβαίνει διότι σε αυτή την ηλικία τείνει να πηγαίνει στα άκρα την αξιολόγηση (συνηθέστερα αρνητική) του εαυτού του. Είναι η περίοδος που ο προπονητής προσπαθεί να διοχετεύσει θετικά τα συναισθήματα θυμού που παράγει ο τερματοφύλακας, την δύναμή του και την τόλμη του ( τα "κουράγια" του απλούστερα) που βρίσκονται σε έξαρση. Τώρα μαθαίνει να ελέγχει όλη τη μεγάλη περιοχή, να πραγματοποιεί εξόδους, να επεμβαίνει ανάμεσα σε πολλά πόδια συμπαικτών και αντιπάλων κ.λ.π.

Θεωρητικώς εκεί γύρω στα είκοσι ο τερματοφύλακας θα πρέπει να έχει κατακτήσει μια συναισθηματική ισορροπία και ένα καλό επίπεδο συγκινησιακού αυτοελέγχου. Να αισθάνεται πως έχει φτάσει σε θεμελιώδη πραγμάτωση ως προς τον ρόλο του τερματοφύλακα , να έχει αποκτήσει την ευφυία που χρειάζεται η θέση. Πρέπει πια να επεκτείνει τα όρια της δράσης του και πέρα από αυτά της περιοχής του, να βάζει σημάδια για να ελέγχει το χώρο, να τοποθετείται στην σωστή θέση αναλόγως με την κατάσταση που έχει να αντιμετωπίσει, να αρχίσει να κατευθύνει τους συμπαίκτες του, να παίζει με τα πόδια.

Θα έχει γίνει πλέον ένας ολοκληρωμένος τερμαφύλακας. Καλός ή κακός ίσως δεν έχει και τόση σημασία. Το σημαντικό είναι πως θα έχει γίνει καλύτερος άνθρωπος...